Cmentarz ewangelicki - Czystochleb

del.icio.usFacebook


Położenie cmentarza - mapy

czystochleb.PNG

Opis cmentarza

polny.png chronione.png
Położenie

Cmentarz położony ok. 800 m. od centrum wsi. Stojąc przy dawnej szkole z głową zwróconą w kierunku Wąbrzeźna wybieramy drogę w prawo (na południowy wschód) w kierunku Małych Radowisk. Po ok. 800 m. skręcamy w lewo. Po ok. 350 m. po lewej stronie widzimy cmentarz. Od północy sąsiaduje z lasem i polem uprawnym, od wschodu z drogą i lasem, od południa z obszarem leśnym, a od zachodu z polem uprawnym.

Podstawowe informacje
Data założenia II poł. XIX w. (na mapie z 1874 jest). Najprawdopodobniej cmentarz stał się własnością komisji osadniczej i stąd dokument o założeniu cmentarza z 1903 r. Możliwe, ze przed 1903 był to cmentarz gminny o charakterze komunalnym
Wyznanie ewangelicki
Ówczesna parafia Wąbrzeźno (od 1854), kościół już w 1836 jako filia parafii w Radzyniu Chełmińskim (od 1795)
Status nieczynny
Powierzchnia ~0,25 ha
Nr działki 85
Kształt zbliżony do kwadratu
Najstarszy zachowany nagrobek I ćw. XX w.
Istniejąca dokumentacja APE Malbork, sygn. 9/59/0/1547 Die Anlegung eines Begräbnisplatzes in Czystochleb, 1903
Zagrożenia śmieci, dewastacja
Stan zachowania ZŁY, Typ III
Data zamknięcia 1945?, -

W 1898 r. powołano parafię ewangelicką w Ryńsku. Zgodnie z tym co napisał B. Heym, Czystochleb powinien zostać włączony do tej parafii jednak leksykony miejscowości oraz almanachy parafialne tego nie potwierdzają. W leksykonach z 1905, 1910 i almanachu z 1913 r. Czystochleb nadal należy do parafii ewangelickiej w Wąbrzeźnie.

Roślinność
Drzewa dąb, lipa, kasztanowiec
Krzewy lilak, głóg
Inne barwinek, bluszcz, konwalia,

Starodrzew w większości zachowany. Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Układ cmentarza czytelny. Dwie aleje (jedna lipowa) przecinają się pod kątem prostym dzieląc cmentarz na 4 kwatery. Wzdłuż zachodniej, wschodniej i południowej krawędzi cmentarza rośnie żywopłot z głogu.

Nagrobki i inne elementy
Nagrobki
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Cenotafy NIE - - - -
Cippusy NIE - - - -
Grobowce NIE - - - -
Krzyże NIE - - - -
Obeliski NIE - - - -
Mogiły obmurowane TAK ok. 9 I poł. XX w. lastryko, beton
Mogiły ziemne NIE - - - -
Płyty poziome NIE - - - -
Płyty pionowe NIE - - - -
Pola grobowe TAK 1 I poł. XX w. lastryko
Postumenty TAK 4 I poł. XX w. piaskowiec nawiązujące do uciętego pnia dębu. 1 przy mogile, pozostałe osobno
Przyścienne NIE - - - -
ŁĄCZNIE ok. 13 stanowisk
Elementy
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Mur ogrodzeniowy NIE - - - -
Brama NIE - - - -
Kościół NIE - - - -
Kaplica NIE - - - -
Inne NIE - - - -

Brak danych o osobach znanych i zasłużonych pochowanych na cmentarzu.

Inskrypcje - fot. Anna i Michał Chabros, 2014;


Galeria zdjęć

fot. Anna i Michał Chabros, 2014

{$caption}
fot. 1
{$caption}
fot. 2
{$caption}
fot. 3
{$caption}
fot. 4
{$caption}
fot. 5
{$caption}
fot. 6
{$caption}
fot. 7
{$caption}
fot. 8
{$caption}
fot. 9
{$caption}
fot. 10
{$caption}
fot. 11
{$caption}
fot. 12
{$caption}
fot. 13
{$caption}
fot. 14
{$caption}
fot. 15

Renowacja

Nie przeprowadzono.


Osadnictwo w Czystochlebie.

Historia

Pierwsze udokumentowane wzmianki o Czystochlebiu pochodzą z 1409 r. aczkolwiek osadnictwo na tym terenie było dużo wcześniejsze (znaleziono kolka wczesnośredniowiecznych stanowisk). W okresie Zakonu Krzyżackiego należał do komturstwa kowalewskiego. Była to własność rycerska. We wspomnianym 1409 r. właścicielem był niejaki Nitsche zwany także Mikołajem z Czystochlebia. Podczas tzw. wojny głodowej króla polskiego z krzyżakami w 1414 r. wieś doznaje dużych strat. Za czasów Rzeczpospolitej szlacheckiej stanowił część tzw. klucza ryńskiego, jako folwark. Wśród właścicieli folwarku zanotowano rody: von Leibchen, Rackin, Tenk, Maryckich (profesor Akademii Jagiellońskiej w Krakowie Szymon Marycki ożenił się z Anną Tenk), Czystoglebscy, Heinrichson (biskup toruński), Działyńscy, Wilxyccy, Sumińscy. W 1886 r. wieś zostaje zakupiona przez pruską komisję osadniczą i rozparcelowana. Opracowania podają, że pierwsi koloniści zjawili się w 1899 r., a nazwa Czystochleb wprowadzona w 1603 r. zmieniona na Schonbrod w 1905 r.
Tuż przed wykupieniem wsi przez komisję kolonizacyjną mieszkali w niej w przytłaczającej większości katolicy, w 1921 r. zanotowano 73% ewangelików i 7 baptystów. Ewangelicy należeli do parafii ewangelickiej w Wąbrzeźnie. Choć jedno z opracowań podaje, że z chwilą powołania parafii w Ryńsku Czystochleb podlegał właśnie pod nią to przeczą temu późniejsze almanachy parafialne i leksykony miejscowości, które w rubryce przynależności parafialnej ewangelików notują Wąbrzeźno. W 1900 r. we wsi istniał zajazd, leśniczówka i szkoła ewangelicka, która w 1930 r. stała się polską szkołą powszechną. Nauka w szkole trwała do 1993 r.
W skład sołectwa Czystochleb wchodzi kolonia Młynik. W 1757 r. Działyński kazał wybudować tu młyn wodny i wydzierżawić go wraz z ziemią.

Ludzie

Lista strat z I wojny światowej: Berendt, Borsikowski (Bosykowski), Dolecki, Jasinski, Kasprowski, Lewandowski, Lobitz, Malinowski, Naß, Sankiewicz, Sierminski, Wierzbowski

W księdze adresowej z 1928 r. figurują nazwiska: Lange (gospodarz ziemski, młockarnia), Jahnke (stolarz), Wiśniewski (zakład utylizacyjny), Marasiński (zajazd)

W księdze adresowej z 1941 r. figurują nazwiska: Rybski (dekarz), Lange (zajazd), Jahnke (stolarz)

Inne:
Jan Rybski (właściciel przetwórni padlin)


Bibliografia:

  1. 2779 Briesen, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Reichsamt für Landesaufnahme, 1911. comp.jpg
  2. APE Malbork, sygn. 9/59/0/1547 Die Anlegung eines Begräbnisplatzes in Czystochleb, 1903.
  3. B. Borysowski, Dokumentacja cmentarzy poewangelickich w powiecie wąbrzeskim, Wąbrzeźno, 2003.
  4. R. Czaja (red.), Historia gminy Wąbrzeźno t. 1, Wąbrzeźno: UG Wąbrzeźno, 2006, s. 20, 40, 284-288.
  5. Deutsches Reichs Adressbuch. Die Ostgebiete, Berlin: Buch- und Tiefdruck Gesellschaft, 1941, s. 141. comp.jpg
  6. A. Harnoch, Chronik und Statistik der evangelischen Kirchen in den Provinzen Ost- und Westpreussen. Neidenburg, 1890, s. 474-475. comp.jpg
  7. R. Heling, Die Evangelischen Kirchengemeinden in Ostpreussen und Westpreussen in den Pfarr-Almanachen von 1912 und 1913. Hamburg: Selbstverlag des Vereins, 2000, s. 46.
  8. B. Heym, Geschichte des Kreises Briesen und seiner Ortschaften, Briesen am Wpr: Otto Weise, 1902, s. 124, 234-235. comp.jpg
  9. Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 1145. comp.jpg
  10. H. Maercker, Geschichte der ländlichen Ortschaften und der drei kleineren Städte des Kreises Thorn in seiner früheren Ausdehnung vor der Abzweigung des Kreises Briesen i. J. 1888. Danzig, 1900, s. 219-221. comp.jpg
  11. B. Nagel, Ziemia Chełmińska. Monografia ze wstępem do regionalizmu, Toruń, 1935, s. 122-123. comp.jpg
  12. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Poznańskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 63 comp.jpg
  13. Spis abonentów sieci telefonicznych Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Bydgoszczy i Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej w mieście Bydgoszczy na 1939 r., Warszawa, 1939, s. 134. comp.jpg
  14. O. Steinmann, Der Kreis Thorn. Statistische Beschreibung. Thorn 1866, s. 337. comp.jpg
  15. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. I, s. 886. comp.jpg

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License