| Data założenia |
I ćw. XIX w. |
| Wyznanie |
ewangelicki |
| Ówczesna parafia |
Kwieciszewo (od 1856), Strzelno-Kwieciszewo (1788-1856) |
| Status |
nieczynny |
| Powierzchnia |
0,26 ha |
| Nr działki |
184 i część 185 (nieoddzielone od cmentarza żydowskiego) |
| Kształt |
prostokąt |
| Najstarszy zachowany nagrobek |
IV. ćw. XIX w. ? |
| Istniejąca dokumentacja |
? |
| Zagrożenia |
splantowanie terenu, śmieci, dalsza dewastacja |
| Stan zachowania |
BARDZO ZŁY, Typ III |
| Data zamknięcia, likwidacji |
1945?, - |
| Nagrobki |
| Rodzaj |
Istnienie |
Ilość |
Data powstania |
Materiał |
Uwagi |
| Cenotafy |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Cippusy |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Grobowce |
TAK |
1 |
IV ćw. XIX w./ p. XX w. |
cegła |
mauzoleum |
| Krzyże |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Obeliski |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Mogiły obmurowane |
TAK |
12 |
k. XIX - I poł. XX w. |
piaskowiec, lastryko, beton |
- |
| Mogiły ziemne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Płyty poziome |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Płyty pionowe |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Pola grobowe |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Postumenty |
TAK |
3 |
k. XIX w. - I poł. XX w. |
lastryko, piaskowiec |
2 przy mogile, 1 osobno |
| Przyścienne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| ŁĄCZNIE |
14 stanowisk |
| Elementy |
| Rodzaj |
Istnienie |
Ilość |
Data powstania |
Materiał |
Uwagi |
| Mur ogrodzeniowy |
TAK |
- |
I poł. XX w. |
metal, beton |
ogrodzenie w postaci płotu fragmentarycznie |
| Brama |
TAK |
1 |
I poł. XX w. |
metal |
brak większej furty |
| Kościół |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Kaplica |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Inne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
Nie przeprowadzono.
Historia
Pierwsi osadnicy niemieccy (teoretycznie wiary ewangelickiej) przybyli do Gębic w czasie kolonizacji fryderycjańskiej, w latach 80. XVIII wieku. Zgodnie z danymi statystycznymi wynika, że tylko jedna rodzina przybyła z głębi dzisiejszych Niemiec (z Ratyzbony), a cztery były z Wielkopolski. Głowy rodzin były przedstawicielami zawodów rzemieślniczych, głównie tkacze. W tym samym czasie w okolicznych wsiach osiedlano rolników ze Szwabii. Domyślamy się, że z nich i ich potomków wzięli się późniejsi protestanci w Gębicach. Wówczas (od 1788) najbliższą parafią ewangelicką była ta w Strzelnie, która połączona była z gminą ewangelicką w Kwieciszewie. Dopiero od 1856 Kwieciszewo stanowiło odrębną parafię ewangelicką pod którą podlegali ewangelicy z Gębic.
Społeczność ewangelików nie była zbyt liczna. Spis z 1833 mówi o 25% mieszkańców. Potem ten odsetek powoli spada. Tuż przed wybuchem I wojny światowej w Gębicach mieszkało ok. 16% ewangelików. Ich ilość zmniejszyła się do 12% w 1921. Pierwsze informacje o szkole pochodzą już z 1789 roku. W późniejszym okresie istniała szkoła partytetowa.
Nie udało się ustalić dokładnego roku budowy kościoła w Gębicach. Nastąpiło to na pewno po 1911 i przed 1914. Nie oznaczało to jednak, że w Gębicach funkcjonowała odrębna parafia ewangelicka. Aż do 1945 protestanci podlegali pod Kwieciszewo, choć posiadali własną świątynie. Kościół zwany kryplem (od przyjęcia nazwy Kripplein Christi, Kościół pw. Żłóbka Chrystusowego) został zburzony w 1970. Obecnie w tym miejscu stoi pomnik powstańców wielkopolskich zamontowany w 2013.
Ludzie
Pierwsi niemieccy osadnicy w Gębicach: Peter Briese (1783, kowal), Johann Buettner (1780, garbarz), Stanisław Doering (1786, tkacz), Loose (1786, tkacz), Gottlieb Pokrandt (1786, tkacz)
Księga adresowa z 1906: dostępna na WBC.
Lista strat z I wojny światowej zawiera następujące nazwiska: ponad 300 osób; nazwiska dostępne pod adresem http://des.genealogy.net/eingabe-verlustlisten/search/index (wpisać Gembitz w Ort)
Księga adresowa Polski z 1928 r. zawiera następujące nazwiska: Jan Draheim (burmistrz), Adamski (ślusarz), Baliński (stolarz), Bernard (komendant straży pożarnej, ślusarz), Bittner (rzeźnik), Bratkowski (ubezpieczenia), Burzewicz (sklep bławatny), Częszczak (rzeźnik), Galewski (szewc), Gałęzewski (karczma), Gaziński (pantofle, wiatrak), Goth (sklep bławatny, szewc), Grządziela (szewc), Gust (kowal), Hemmerling (zboże), Itzig (handel bydłem), Jaeger (rymarz), Jahns (akuszerka), Jankowski (krawiec, naczynia kuchenne, meble), Kamiasty (rymarz), Karow (tartak), Kaszyńska (artykuły kolonialne), Kościelski (handel nierogacizną), Kowalski (murarz), Kozłowski (kołodziej), Kraśna (akuszerka), Kubiak (zegarmistrz), Listing (rymarz), Łagiewski (kawiarnia, piekarnia, karczma), Łakomski (krawiec), Ławecki (kominiarz), Łuczak (piekarnia), Majerowicz (karczma), Malendowicz (cieśla), Mazgaj (krawcowa), Mednel (handel bydłem, galanteria), Michaelis (wiatrak), Mroczyński (murarz), Nest (kołodziej), Noak (rzeźnik), Oborski (rymarz), Obudziński (stolarz), Ostrowski (handel bydłem, krawiec, maszyny do szycia, stolarz), Pankowski (garncarz, malarz, meble), Płaczek (karczma), Reinke (szewc), Rinner (rymarz), Rólski (rzeźnik), Saja (kowal), Sobierajski (zajazd), Stranz (towary różne), Szmidt (kowal), Vetter (murarz), Walkowski (fryzjer), Wicza (krawiec), Wiese (murarz), Wojciechowski (obuwie), Wrzesiński (opał, zajazd), Żurawski (cieśla)
Księga adresowa Polski z 1941 r. zawiera następujące nazwiska: Henke (rzeźnik), Nest (tartak w zarządzie komisarycznym, stelmach), Petzhold (sklep, zajazd), Reinke (szewc), Schmiede (kowal), Weideman (sklep, zajazd)
