Cmentarz ewangelicki - Kiełpiny

del.icio.usFacebook


Położenie cmentarza - mapy

kelpen.JPG

Opis cmentarza

las.png chronione.png smieci.png
Położenie

Cmentarz położony na skraju lasu ok. 730 m. na zachód od wsi. Wjeżdżamy od strony drogi krajowej nr 15 do Kiełpin. Ok. 1 km dalej mamy polną drogę w stronę Pluskowęs, w którą skręcamy (w prawo). Po ok. 700 m. jesteśmy przy skraju lasu, idziemy w prawo (na północ) z jednej strony mając las, a z drugiej pole. Za ok. 100 m mamy cmentarz sąsiadujący od północy, wschodu i zachodu z lasem, a od południa z polem uprawnym. Na północ od cmentarza znajduje się strzelnica.

Podstawowe informacje
Data założenia 1907 r.
Wyznanie ewangelicki
Ówczesna parafia Ostrowite (od 1905), przedtem Golub (od 1785)
Status nieczynny
Powierzchnia ~0,11 ha
Nr działki 10
Kształt prostokąt
Najstarszy zachowany nagrobek p. XX w.
Istniejąca dokumentacja ?
Zagrożenia śmieci, dewastacja
Stan zachowania ZŁY, Typ III
Data zamknięcia 1945?, -

Cmentarz prawdopodobnie miał charakter komunalny.
Na cmentarzu potężne ilości śmieci!

Roślinność
Drzewa klon, dąb, brzoza, sosna, …
Krzewy lilak, …
Inne trawa, pokrzywy, koniczyna, …

Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Układ cmentarza częściowo czytelny. Brak informacji o istnieniu alei.

Nagrobki i inne elementy
Nagrobki
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Cenotafy NIE - - - -
Cippusy NIE - - - -
Grobowce NIE - - - -
Krzyże NIE - - - -
Obeliski NIE - - - -
Mogiły obmurowane TAK 6 I poł. XX w. lastryko, beton
Mogiły ziemne NIE - - - -
Płyty poziome NIE - - - -
Płyty pionowe NIE - - - -
Pola grobowe NIE - - - -
Postumenty TAK 8 I poł. XX w. lastryko, beton w tym 4 przy mogiłach obmurowanych
Przyścienne NIE - - - -
ŁĄCZNIE 14 stanowisk
Elementy
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Mur ogrodzeniowy NIE - - - -
Brama NIE - - - -
Kościół NIE - - - -
Kaplica NIE - - - -
Inne NIE - - - -

Brak informacji na temat osób szczególnie zasłużonych.

Inskrypcje - fot. Michał P. Wiśniewski, 2014;


Galeria zdjęć

fot. Michał P. Wiśniewski, 2014

{$caption}
fot. 1
{$caption}
fot. 2
{$caption}
fot. 3
{$caption}
fot. 4
{$caption}
fot. 5
{$caption}
fot. 6
{$caption}
fot. 7
{$caption}
fot. 8
{$caption}
fot. 9
{$caption}
fot. 10
{$caption}
fot. 11
{$caption}
fot. 12
{$caption}
fot. 13
{$caption}
fot. 14
{$caption}
fot. 15
{$caption}
fot. 16
{$caption}
fot. 17
{$caption}
fot. 18
{$caption}
fot. 19
{$caption}
fot. 20
{$caption}
fot. 21
{$caption}
fot. 22
{$caption}
fot. 23
{$caption}
fot. 24
{$caption}
fot. 25
{$caption}
fot. 26
{$caption}
fot. 27

Renowacja

Nie przeprowadzono.


Osadnictwo w Kiełpinach.

Historia

Kiełpiny za czasów panowania zakonu krzyżackiego były folwarkiem, po raz pierwszy wspomnianym w 1402 r. Po 1466 r. folwark należy do starostwa golubskiego. Potop musiał zniszczyć zabudowania gdyż lustracja królewszczyzn wspomina o braku budynków i zarosłych polach. Po I zaborze folwark zostaje domeną pruskiego rządu, który wydzierżawia go w 1785 r. Johannowi Masłowskiemu, który sprowadził 4 rodziny kolonistów niemieckich z terenu zaboru rosyjskiego. Dwa lata później w 1787 zakupuje on ten majątek, do którego należą także Lisianka, Pod-Dylewo i Za-Sokoligóra. W 1817 r. majątek zostaje zakupiony przez Johanna Christiana Schumachera, w 1834 przejmuje go urzędnik Ludwig Bolker, w 1840 Friedrich Schirmer, który dołącza do Kiełpin część gruntów z Pluskowęs. W 1858 r. kupuje go Leopold Schonfeld, od 1870 r. właścicielem jest jego syn Theodor. W 1877 przejmuje go Jakob Rappmann, a od 1898 r. właścicielem jest córka Maria Zollern, od 1901 krótko Kowalkowski, a po nim Hans Focking-Langfur. Pomiędzy 1903, a 1907 r. wieś została wykupiona przez komisję kolonizacyjną. W 1910 Kiełpiny przekształcono w gminę wiejską
W latach 80. XIX w. było tylko 2 ewangelików i 91 katolików, tymczasem statystyki z 1921 r. mówią o 219 ewangelikach i 11 katolikach.

Ludzie

W księgach strat z I wojny światowej figurują nazwiska: Brosowski (Brozowski), Gardzielewski, Gronowski, Kasprowski, Kowalski, Rozek, Szymanski, Wajnowski, Wilczewski.

W księdze adresowej z 1928 r. figurują nazwiska: Jędrzejczyk (kowal).


Bibliografia:

  1. 2879 Schönsee, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Reichsamt für Landesaufnahme, 1911. comp.jpg
  2. APE Malbork, sygn. 9/59/0/1561, Die Anlegung eines Begräbnisplatzes in Kelpin, 1907.
  3. Gminny program opieki nad zabytkami dla Gminy Kowalewo Pomorskie na lata 2013-2017, Kowalewo Pomorskie, 2014, s. 49. comp.jpg [dostęp: 24.09.2014]
  4. B. Heym, Geschichte des Kreises Briesen und seiner Ortschaften, Briesen am Wpr: Otto Weise, 1902, s. 280-281. comp.jpg
  5. Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 1171. comp.jpg
  6. A. Mańkowski, J. Paczkowski, Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, Toruń: TNT, 1938, s. 16. comp.jpg
  7. H. Plehn, Ortsgeschischte des Kreises Strasburg in Westpreussen, Königsberg, 1900, s. 60. comp.jpg
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Poznańskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 63 comp.jpg
  9. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. IV, s. 40. comp.jpg

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License