Położenie | Opis | Zdjęcia | Renowacja | Osadnictwo | Bibliografia
Położenie cmentarza - mapy
Opis cmentarza


Położenie
Cmentarz położony na polu w północnej części wsi. Jedziemy z Lubsina w kierunku Kóz i skręcamy w prawo w stronę Gradowa. Po niecałych 130 metrach mamy po lewej stronie w polu cmentarz i widzimy też linię wysokiego napięcia. Cmentarz ze wszystkich stron sąsiaduje z polem uprawnym.
Podstawowe informacje
Data założenia | w 1834 raczej już był, niewykluczone, że w 1786 |
Wyznanie | ewangelicko-augsburski |
Ówczesna parafia | Sompolno (od 1839), filiał Kozy (od 1936) |
Status | nieczynny |
Powierzchnia | ~0,06 ha |
Nr działki | 225 |
Kształt | sześciobok nieforemny |
Najstarszy zachowany nagrobek | - |
Istniejąca dokumentacja | ? |
Zagrożenia | śmieci, splantowanie |
Stan zachowania | LIKWIDACJA NAGROBKÓW, Typ Ib |
Data zamknięcia, likwidacji | 1945, ? |
Roślinność
Drzewa | sosna, jesion, … |
Krzewy | grochodrzew, lilak, … |
Inne | trawa, … |
Układ zewnętrzny cmentarza czytelny. Brak pomników przyrody. Brak informacji o alei i o innych wewnętrznych elementach uporządkowania cmentarza.
Nagrobki i inne elementy
Nagrobki | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Cenotafy | NIE | - | - | - | - |
Cippusy | NIE | - | - | - | - |
Grobowce | NIE | - | - | - | - |
Krzyże | NIE | - | - | - | - |
Obeliski | NIE | - | - | - | - |
Mogiły obmurowane | NIE | - | - | - | - |
Mogiły ziemne | NIE | - | - | - | - |
Płyty poziome | NIE | - | - | - | - |
Płyty pionowe | NIE | - | - | - | - |
Pola grobowe | NIE | - | - | - | - |
Postumenty | NIE | - | - | - | - |
Przyścienne | NIE | - | - | - | - |
ŁĄCZNIE | - | ||||
Elementy | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mur ogrodzeniowy | NIE | - | - | - | - |
Brama | NIE | - | - | - | - |
Kościół | NIE | - | - | - | - |
Kaplica | NIE | - | - | - | - |
Inne | TAK | - | - | - | auto, azbest i inne odpady |
Inskrypcje
Nie znaleziono.
Galeria zdjęć
fot. Urszula Karolczak, 2016;
Renowacja
Nie przeprowadzono. Na pewno w 2015 auta na cmentarzu nie było.
Osadnictwo w Kózkach
Historia
Wieś Kózki należała do klucza majątkowego Świesz, czyli do Leona Gąsiorowskiego, który sprowadził tu osadników olęderskich w 1786. U Breyera pojawia się druga nazwa wsi: Smolniki Holendry. Szkoła kantoralna istniała od przynajmniej 1834 (opracowanie o diecezji kaliskiej kościoła ewangelicko-augsburskiego nie wymienia Kózek wśród szkół w 1797, z kolei Breyer twierdzi, że istniała już w latach 90. XVIII wieku). Według opisu z 1867 kantorat był drewnianym budynkiem, w którym uczyło się 9 dzieci. Wiele wskazuje na to, że o wiele prężniejsze ośrodki z sąsiedztwa: Lubsin i Kozy spowodowały, że kantorat w Kózkach zamknięto, a dzieci uczęszczały do szkoły w Kozach. Pierwszy spis powszechny z 1921 mówi, że wszyscy mieszkańcy (ponad 80 osób) było protestantami. Należeli oni do parafii ewangelicko-augsburskiej w Sompolnie, a od 1936 podlegali pod filiał w Kozach.
Ludzie
E. Wegner (pierwszy nauczyciel)
Emil Wiesner (1937, członek komitetu budowy kościoła w Kozach)
Bibliografia:
- P38 S27 H PIOTRKÓW KUJAWSKI, 1:25 000, WIG, 1936.
- A. Breyer, Zur Geschichte von Sompolno und Umgebung, "Unsere Heimat" 1937, H. 4. Wersja online z 2006, s. 63, 64, 79.
- E. H. Busch, Beitrage zur Geschichte und Statistik des Kirchen und Schulwesens der Ev.-Augsburg. Gemeinden im Konigreich Polen, Leipzig, 1867, s. 211.
- E. Kneifel, Die evangelisch-augsburgischen Gemeinden der Kalischer Diözese, 1937, s. 238, 246.
- E. Kneifel, Die evangelisch-augsburgischen Gemeinden in Polen 1555-1939. Eine Parochialgeschichte in Einzeldarstellungen, Vierkirchen über München : Selbstverlag des Verfassers, 1971, s. 90-92.
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 1, Warszawa, województwo warszawskie. Warszawa: GUS, 1925, s. 102.
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. IV, s. 556, 680.