Położenie | Opis | Zdjęcia | Renowacja | Osadnictwo | Bibliografia
Położenie cmentarza - mapy
brak cmentarza na starych mapach |
Opis cmentarza


Położenie
Cmentarz polny położony przy nieutwardzonej drodze łączącej Łążyn z Rzęczkowem. Będąc przy kościele w Łążynie kierujemy się na południe. Po ok. 300 metrach docieramy do skrzyżowania (po lewej krzyż przydrożny) gdzie skręcamy w prawo. Tą drogą cały czas prosto i po ok. 1,9 km mamy po prawej stronie zielony zagajnik. Cmentarz od północy, wschodu i zachodu sąsiaduje z polami uprawnymi, a od południa z drogą, którą dojechaliśmy.
Podstawowe informacje
Data założenia | 1908 |
Wyznanie | ewangelicki |
Ówczesna parafia | Rzęczkowo (od 1897), przedtem Górsk (od 1614) |
Status | nieczynny |
Powierzchnia | ~0,14 ha |
Nr działki | 418 |
Kształt | prostokąt |
Najstarszy zachowany nagrobek | I poł. XX w. |
Istniejąca dokumentacja | APE Malbork sygn. 9/59/0/1916 Die Anlegung eines kommunalen Begräbnisplatzes in Klein Lansen, 1908; Karta cmentarza, oprac. H. Grecki, 1992 |
Zagrożenia | śmieci, dewastacja |
Stan zachowania | w trakcie prac porządkowych, Typ III |
Data zamknięcia, likwidacji | 1945, ? |
Roślinność
Drzewa | klon, lipa, jesion, … |
Krzewy | lilak, dzika róża, głóg, grochodrzew |
Inne | trawa, pokrzywy, barwinek |
Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Brak danych o alei. Układ cmentarza częściowo czytelny.
Nagrobki i inne elementy
Nagrobki | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Cenotafy | NIE | - | - | - | - |
Cippusy | NIE | - | - | - | - |
Grobowce | NIE | - | - | - | - |
Krzyże | NIE | - | - | - | - |
Obeliski | NIE | - | - | - | - |
Mogiły obmurowane | TAK | >9 | I poł. XX w. | lastryko, beton | w tym 2 dziecięce |
Mogiły ziemne | NIE | - | - | - | - |
Pola grobowe | NIE | - | - | - | - |
Płyty poziome | NIE | - | - | - | - |
Płyty pionowe | NIE | - | - | - | - |
Postumenty | TAK | 3 | I poł. XX w. | lastryko, beton | przy mogiłach |
Przyścienne | NIE | - | - | - | - |
ŁĄCZNIE | >10 stanowisk | ||||
Elementy | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mur ogrodzeniowy | NIE | - | - | - | - |
Brama | NIE | - | - | - | - |
Kościół | NIE | - | - | - | - |
Kaplica | NIE | - | - | - | - |
Inne | NIE | - | - | - | - |
Brak danych o osobach znanych i zasłużonych pochowanych na cmentarzu.
Według relacji mieszkańców cmentarz posiadał ogrodzenie, które potem zostało przywłaszczone przez jedną osobę do ogrodzenia ogródka. Istniały także nagrobki w postaci drewnianych skrzynek.
Inskrypcje
Galeria zdjęć
fot. Robert Babiarz, 2019
fot. Michał P. Wiśniewski, 2015
fot. Robert Babiarz, 2015
Karta cmentarza, oprac. H. Grecki, 1992
Renowacja
W 2019 roku z inicjatywy Pauliny Olszewskiej i Roberta Babiarza rozpoczęto odkrzaczanie cmentarza. Czynny udział w pracach biorą członkowie OSP Łążyn, którzy w drugiej połowie czerwca wycieli krzaki na cmentarzu, a w lipcu przystąpili do okopywania nagrobków.
Osadnictwo w Łążynku
Historia
Łążynek istniał już w czasach krzyżackich jako dobro rycerskie. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1382 roku. Wówczas folwark leży w granicach komturstwa bierzgłowskiego. W czasach I Rzeczpospolitej był własnością w całości lub częściowo: Łążyńskich, Gąsowskich, Jarzębskich i Piwnickich, którzy w 1633 sprzedają Łążynek burmistrzowi Torunia Jakubowi Simonowi. Następnie władają nim rody: Estken (od 1646), Sadowscy (od 1679) i Dorpowscy (od 1698). W 1736 Dorpowscy sprzedają folwark Chryzostomowi Browińskiemu, lecz przeciw temu protestują pozostali członkowie rodziny i ostatecznie w 1744 Albert Wojciech Dorpowski sprzedaje go miastu Toruń. Miasto dołączyło folwark do majętności Rzęczkowo, której było właścicielem. Po I zaborze pruskim dzierżawił go Browiński, a od 1786 do 1871 rodzina Feldt (z Kowroza). Dalsi właściciele to Engel (1871-1878) i Albert Poll (1878-1884), który posiadał też majątek Łebunia w dzisiejszym pow. lęborskim. Najprawdopodobniej ostatnim właścicielem byli spadkobiercy urzędnika rodem z Halle, Udo Rothe, kolejnego posesora wymienionej Łebuni. Przed 1908 rokiem Łążynek wraz z częścią Łążyna zostały kupione przez pruską komisję kolonizacyjną.
W latach 80. XIX w. ewangelicy stanowili 36% mieszkańców. Uczęszczali do kościoła ewangelickiego w Górsku, a od 1897 do Rzęczkowa. Pierwszy spis powszechny z 1921 podaje, że we wsi (wliczonej jako Niziny Łążyńskie) mieszkało 59% protestantów.
Ludzie
Księga adresowa z 1912 r. zawiera następujące nazwiska: Bergmann, Brandt, Guldenpfenning, Krull, Labrentz, Lau, Leichnitz, Matthies, Muller, Neumann, Reinhardt, Schlie, Schwarzlose, Steinke, Wegner
Spis strat z I wojny światowej zawiera następujące nazwiska: Jabłoński, Małkowski, Nalaskowski, Ratzki, Schneider, Syrocki, Wierniewski
Mieszkańcy z lat 30. XX w.: Gaglin, Heinrich, Jachowski, Kończalski, Kowalski, Kwiatkowski, Michalski, Neumann, Pawlikowski, Staniszewski, Steinke, Wegner
Bibliografia:
- Adressbuch für Thorn. Stadt und Land 1912, Thorn, 1912.
- APE Malbork sygn. 9/59/0/1916 Die Anlegung eines kommunalen Begräbnisplatzes in Klein Lansen, 1908
- A. Harnoch, Chronik und Statistik der evangelischen Kirchen in den Provinzen Ost- und Westpreussen. Neidenburg, 1890, s. 551-552.
- Karta cmentarza, oprac. H. Grecki, 1992
- Łążynek w internetowym Słowniku geograficzno-historycznym ziemi chełmińskiej, http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=1228&q=%C5%82%C4%85%C5%BCynek&d=0&t=0
- H. Maercker, Geschichte der ländlichen Ortschaften und der drei kleineren Städte des Kreises Thorn in seiner früheren Ausdehnung vor der Abzweigung des Kreises Briesen i. J. 1888. Danzig, 1900, s. 334-336.
- K. G. Praetorius, Tophographish-historisch-statistische Beschreibung der Stadt Thorn und ihres Gebietes : die Vorzeit und Gegenwart umfassend, Thorn : Gedruckt W. Th. Lohde, 1832, s. 274.
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Pomorskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 57
- O. Steinmann, Der Kreis Thorn. Statistische Beschreibung. Thorn 1866, s. 286, 339
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. V, s. 641.
- Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zławieś Wielka. Część I - Uwarunkowania, Warszawa: Instytut Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa, 2007, s. 44.