Położenie | Opis | Zdjęcia | Renowacja | Osadnictwo | Bibliografia
Położenie cmentarza - mapy
Opis cmentarza


Położenie
Cmentarz położony na terenie zabudowanym przy głównej drodze przechodzącej przez wieś. Jedziemy DK55 z Grudziądza w kierunku Kwidzyna. Za Świerkocinem skręcamy na skrzyżowaniu w lewo (jak wskazuje drogowskaz) i jesteśmy już w Mokrem. Po 1,4 km, po lewej stronie, tuż za skrzyżowaniem dróg jest cmentarz. Sąsiaduje od północy i wschodu z drogami, od południa z nieużytkiem i polem uprawnym, a od zachodu z terenem gospodarstwa domowego/nieużytkiem.
Podstawowe informacje
Data założenia | pocz. XIX w.? |
Wyznanie | ewangelicki |
Ówczesna parafia | Mokre (od 1889/1891), przedtem Grudziądz |
Status | nieczynny |
Powierzchnia | ~0,21 ha |
Nr działki | 317 |
Kształt | czworokąt nieforemny |
Najstarszy zachowany nagrobek | 1852 |
Istniejąca dokumentacja | APE Malbork, RK, sygn. 1632, Der kommunale Begräbnisplatz in Mockrau, 1900-1902. |
Zagrożenia | śmieci, dewastacja, likwidacja |
Stan zachowania | ZŁY, Typ III |
Data zamknięcia, likwidacji | 1945?, - |
Cmentarz do roku 1895 miał statut parafialnego. Na mapie z 1909 widzimy w miejscu cmentarza kaplicę. Nic mi o niej nie wiadomo. Była co prawda prywatna kaplica katolicka w Mokrem w 1706, o której Fankidejski wspomina w 1880, że nie istnieje.
Roślinność
Drzewa | dąb, lipa, … |
Krzewy | lilak, dzika róża, … |
Inne | trawa, … |
Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Układ cmentarza czytelny, układ wewnętrzny częściowo czytelny
Nagrobki i inne elementy
Nagrobki | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Cenotafy | NIE | - | - | - | - |
Cippusy | NIE | - | - | - | - |
Grobowce | TAK | 1 | 1881 | cegła | mauzoleum/kaplica grobowa? |
Krzyże | NIE | - | - | - | - |
Obeliski | NIE | - | - | - | - |
Mogiły obmurowane | TAK | > 30 | k. XIX - I poł. XX w. | beton, lastryko | |
Mogiły ziemne | NIE | - | - | - | - |
Płyty poziome | TAK | 2 | lata 30. XX w. | lastryko, beton | pokrywy od mogił obmurowanych |
Płyty pionowe | TAK | 1 | 1857 | piaskowiec | stela Davida Buhse |
Pola grobowe | NIE | - | - | - | - |
Postumenty | TAK | 15 | 1867 - I poł. XX w. | beton, piaskowiec | przy mogiłach i osobno (9) |
Przyścienne | NIE | - | - | - | - |
ŁĄCZNIE | > 40 stanowisk | ||||
Elementy | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mur ogrodzeniowy | TAK | - | XX w. | metal, beton | siatka rozpięta na betonowych słupkach |
Brama | TAK | 1 | XX w. | beton | furtka |
Kościół | NIE | - | - | - | - |
Kaplica | NIE | - | - | - | na mapie z 1909 i na współczesnej rastrowej Geoportalu mamy zaznaczoną kaplicę? |
Inne | NIE | - | - | - | - |
Na terenie cmentarza mamy mauzoleum/kaplicę grobową rodziny Borsch z 1881.
Inskrypcje
Galeria zdjęć
fot. Michał P. Wiśniewski, 2016
Renowacja
Nie przeprowadzono.
Osadnictwo w Mokrem
Historia
Jedna z najstarszych miejscowości gmny. Najwcześniejsza pisemna informacja pojawia się z 1323 roku. Była to wieś należąca do Zakonu Krzyżackiego, której w 1324 grudziądzki komtur rozszerzył przywileje. Z dokumentu wiadomo, że istniała już wówczas parafia rzymskokatolicka w Mokrem założona przez Krzyżaków najprawdopodobniej pod koniec XIII wieku. Po upadku Zakonu wieś stała się królewszczyzną w obrębie starostwa grudziądzkiego. Świątynia w XVI wieku była w rękach protestantów (1548-1572), a następnie opuszczona. W 1620 powróciła do katolików, ale już 8 lat później została mocno zniszczona w czasie wojny ze Szwedami. Odbudowę rozpoczęto w 1641.
W 1662 roku król Jan Kazimierz odnowił przywilej na sołectwo i osadził 3 nowych gburów na prawie olęderskim. Inwentarz starostwa grudziadzkiego podaje, że z nadania króla Augusta II Mocnego zawarto w 1712 roku 2 kontrakty (w dwóch częściach wsi) na 40 lat. Inny znany kontrakt zawarto w 1748 na 40 lat z inicjatywy starosty Jerzego Mniszka. W Mokrem odbywały się rewie wojskowe, na które przybywali królowie pruscy. Wieś gościła Fryderyka II Wielkiego, Fryderyka Wilhelma II i Fryderyka WIlhelma III z małżonką królową Luizą. Dla ich komfortu wybudowano budynek o fachwerkowej konstrukcji i słomianym dachu. W 1816 budynek rozebrano i z materiału utworzono szkołę.
W 1789 Mokre liczyło 24 dymy, w 1830 składało się z wolnego sołectwa, młyna, karczmy, 2 szkół, probostwa i 11 gospodarstw na prawie emfiteutycznym. Czynszownicy zostali ostatecznie uwłaszczeni w 1833.
W 1868 ewangelicy stanowili 79% mieszkańców Mokrego, w 1905 - 64%, a w 1921 - 61%. Do 1889/1891 roku podlegali pod parafię ewangelicką w Grudziądzu. Pierwotnie chciano wyodrębnić z parafii miejskiej nową z siedzibą w Białochowie. Tej nazwy używano do 1898. Jednak za siedzibe pastoratu ostatecznie obrano Mokre i tam rozpoczęto budowę kościoła, którą ukończono w 1903.
Ludzie
Nazwiska z Westpreussen.de: Berg, Boesler, Bomke, Bosarke, Boguslawski, Buhse, Diehl, Fetkenhauer, Gohr, Griese, Janke, Jankowski, Kraschinski, Knoof, Kieselbach, Kleinke, Klettke, Laleika, Lange, Langfall, Mielke, Petschler, Polley, Pommerenke, Radacki, Redemer, Schirakowski, Schulz, Wolff, Ziep, Zobel
Olędrzy osadzeni w 1662: Held, Adam Balcer, Pommerenke
Olędrzy z kontraktu z 1712: Efraim Szultz, Dawid Szultz, Krystian Pryb, George Pryb
Olędrzy z kontraktu z 1748: Godfryd Drawer, Godfryd Labs, Michał Labs, Jerzy Zick, Jan Ratzlaw, Jerzy Pawlitz, Jakub Brichel, Jerzy Bursch, Jakub Malke, Godfryd Walkenberg, Jakub Meller
Lista strat w I wojnie światowej: Batz, Berg, Block, Borsch, Dargel, Dylewski, Domschiedt, Eckmann, Janz, Jesorski, Kaminski, Kerber, Kieselbach, Kraft, Krzeminski, Lateike, Leonhardt, Lutowski, Lutzk, Macidlowski, Mallon, Ratz, Roeder, Romeike, Ruttowski, Salewski, Schilewo, Schmidtke, Schmielewski, Schonau, Sonnenberg, Stoltz, Wendt, Werner, Wietzorreck
Kalendarz nauczycielski z 1925: Paweł Radtke
Księga adresowa z 1928: Dirks (młyn), Dygulla (zajazd), Gerke (rzeźnik), Schielke (gospodarz), Schroder (gospodarz), Słoik (kowal), Ziep (gospodarz)
Księga adresowa z 1941: Digulla (zajazd), Kminkowski (szewc)
Bibliografia:
- 2478 Feste Coubiere, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Reichsamt für Landesaufnahme, 1909.
- APE Malbork, RK, sygn. 1632, Der kommunale Begräbnisplatz in Mockrau, 1900-1902.
- P. Birecki, Z dziejów architektury ewangelickiej w Grudziądzu, "Rocznik Grudziądzki" 2015, t. 23, s. 71-72.
- Deutsches Reichs Adressbuch. Die Ostgebiete, Berlin: Buch- und Tiefdruck Gesellschaft, 1941, s. 120.
- J. Fankidejski, Utracone kaplice i kościoły w dzisiejszej dyecezyi chełmińskiej : podług urzędowych akt kościelnych, Pelplin, 1880, s. 111.
- X. Froelich, Geschichte des Graudenzer Kreises, Band I, Graudenz, 1868, s. 216-221.
- J. F. Goldbeck, Volständige Topographie des Königreichs Preussen, Marienwerder, 1789, s. 37, 136.
- A. Harnoch, Chronik und Statistik der evangelischen Kirchen in den Provinzen Ost- und Westpreussen, Neidenburg, 1890, s. 477-479.
- E. Jacobson, Topographisch-statistisches Handbuch für den Regierungsbezirk Marienwerder, 1868, s. 22-23.
- Kalendarz nauczycielski na rok 1925, Tuchola, 1924, s. 37.
- Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 1188.
- A. Mańkowski, J. Paczkowski, Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim, malborskim w 1664, Toruń: TNT, 1938, s. 88.
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Pomorskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 20.
- Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego, 2013, s.105-108 ,http://www.bip.grudziadz.lo.pl/?app=uchwaly&nid=2170&y=2013
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. VI, s. 627-630.
- A. Wolnikowski, A. Tomaczak, Inwentarz starostwa grudziądzkiego z r. 1739, Grudziądz 1963, s. 55-56.