| Data założenia |
I poł. XIX w. (od co najmniej 1846) |
| Wyznanie |
ewangelicki |
| Ówczesna parafia |
Murzynko (od 1846), przedtem Inowrocław |
| Status |
nieczynny |
| Powierzchnia |
~0,38 ha |
| Nr działki |
nie wyodrębniono, na terenie większości 7/4 i kawałek 7/1 |
| Kształt |
prostokąt |
| Najstarszy zachowany nagrobek |
I poł. XX w. |
| Istniejąca dokumentacja |
? |
| Zagrożenia |
śmieci, likwidacja cmentarza |
| Stan zachowania |
PODCZAS PORZĄDKOWANIA, Typ VIb |
| Data zamknięcia, likwidacji |
1945?, - |
| Nagrobki |
| Rodzaj |
Istnienie |
Ilość |
Data powstania |
Materiał |
Uwagi |
| Cenotafy |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Cippusy |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Grobowce |
TAK |
2 |
k. XIX w. - I poł. XX w. |
cegła, … |
- |
| Krzyże |
TAK |
1 |
I ćw. XX w. |
żeliwo |
krzyż ażurowy zachowany w całości, poza tym co najmniej 2 podstawy z uciętymi krzyżami |
| Obeliski |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Mogiły obmurowane |
TAK |
>40 |
k. XIX w. - I poł. XX w. |
lastryko, piaskowiec, beton |
- |
| Mogiły ziemne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Płyty poziome |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Płyty pionowe |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Pola grobowe |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Postumenty |
TAK |
>10 |
I poł. XX w. |
lastryko, piaskowiec, beton |
- |
| Przyścienne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| ŁĄCZNIE |
>40 stanowisk |
| Elementy |
| Rodzaj |
Istnienie |
Ilość |
Data powstania |
Materiał |
Uwagi |
| Mur ogrodzeniowy |
NIE |
- |
- |
- |
istniało ogrodzenie cmentarne zabrane na cmentarz rzymskokatolicki w Murzynnie |
| Brama |
NIE |
- |
- |
- |
istniała brama cmentarna, obecnie rozebrana |
| Kościół |
NIE |
- |
- |
- |
do końca lat 60. XX w. istniał kościół parafii ewangelickiej w Murzynku położony tuż za cmentarzem na wschód od niego |
| Kaplica |
NIE |
- |
- |
- |
- |
| Inne |
NIE |
- |
- |
- |
- |
Akcji porządkowania cmentarza podjęli się mieszkańcy wsi, Stowarzyszenie na rzecz wsi Murzynko i miejscowa OSP. Pierwsze porządki przeprowadzono 17.10.2015 r. Udało się odkrzaczyć część cmentarza, pozbierać śmieci i odsłonić kilkanaście nagrobków. Podczas prac znaleziono całkowicie zachowany ażurowy krzyż, który został zabrany do siedziby OSP. Kolejne prace odbyły się 10.04.2016 roku. Największym znaleziskiem okazał się być obelisk właściciela majątku Lipie, Arnolda von Rosentiela
Fotorelacje z prac:
Historia
Przedtem określana tez jako Małe Murzynno, Murzynek i Murzyniec. Według Edmunda Calliera Murzynko istniało już w 1250 r. i należało do kapituły kruszwickiej. Od co najmniej 1545 r. zmieniła właścicieli w obrębie własności kościelnej i do I rozbioru Polski Murzynko stanowiło własność kapituły włocławskiej. W wyniku sekularyzacji majątku kościelnego władze pruskie najpierw włączyły wieś w skład obwodu dominalnego w Murzynnie, potem w Inowrocławiu. To zadecydowało o sprowadzeniu kolonistów niemieckich oraz założeniu kolonii tuż przy zachodnim krańcu wsi. Była to wieś rozwinięta gospodarczo. Oprócz kościoła wybudowanego w 1863 r. w Murzynku istniała szkoła ewangelicka, młyn, mleczarnia, kuźnia, karczma, posterunek żandarma i piekarnia. Pola zostały poddane melioracji. W 1905 r. zamontowano wąskie tory kolejki gospodarczej wiozącej buraki do cukrowni w Tucznie. Parafię ewangelicką w Murzynku powołano już w 1846 r. i do czasu utworzenia nowej w Gniewkowie należało do niej ponad 30 miejscowości.
W drugiej połowie lat 80. XIX w. znakomita większość obywateli była protestantami (efekt kolonizacji) - 92% dla Murzynka wsi i koloni Murzynko. W 1902 r. komisja kolonizacyjna dokupiła teren i w 1904 r. osiedliła kolejnych Niemców. Po odzyskaniu niepodległości ilość ich spadła do 56% i spadała aż do 1939 r.
Punkt skupu buraków i tory istniały jeszcze w 2004 r. Kościół rozebrano w latach 60. XX w.
Ludzie
W księdze adresowej z 1903 r. wymieniono nazwiska: Eschenbach (nauczyciel), Etter (właściciel gospodarstwa), Friedland (pastor), Guhring (właściciel gospodarstwa), Heinze (właściciel gospodarstwa), Herrman (mistrz rzeźnicki, sołtys), Hoffmann (stelmach), Jost (karczma), Kade (zarządca majątku), Kaiser (właściciel mleczarni), Kalinowski (szewc), Karminski (kowal), Mutschler (sołtys kolonii), Roman (karczma, piekarz), Schott (karczma), Schultz (żandarm), Wurtz (właściciel młyna)
Lista strat z I wojny światowej: Altenburg, Andryszak, Balling, Borowicz, Braun, Chełminiak, Guhring, Heinze, Henschel, Herrmann, Holke, Holt, Hubner, Kinne, Knamm, Kwiatkowski, Lemke, Lewandowski, Liedtke, Martin, Meyer, Mierzwicki, Mikolajczak, Muller, Paschulski, Pietrzak, Rapp, Raatz, Romann, Schott, Schuhlmann, Sieracki, Szafranski, Szlakiewicz, Tonn, Volkmann, Weiß, Weißert
Księga adresowa z 1928 r. zawiera następujące nazwiska: Bukowiecki (młyn parowy), Czarnecki (artykuły kolonialne), Fotynowicz (zboże), Frankowski (zakład ogrodniczy), Harmel (cieśla), Hermann (handel bydłem), Hirsch (zboże), Horwat (szewc), Karminski (artykuły kolonialne, kowal, rzeźnik), Mielcarek (tapicer), Mielcarski (siodlarz), Mierzejewski (zboże), Morawski (wyroby tytoniowe), Mutschler (artykuły kolonialne, karczma), Płaczek (krawiec), Polanowski (stolarz), Sucharski (piekarz)
Dzięki informacjom, które nadesłali Bert Brechmann i Rainer Zobel wiemy, że (INS.3):
- Katharina Romann urodziła się 25.01.1830 w Szpitalu, zmarła 25.05.1899 w Murzynku. Jej rodzice to David Romann i Anna Maria Herrmann
- Gottlieb Romann urodził się 07.04.1826 w Piastowicach, zmarł 18.04.1900 w Murzynku. Jego rodzice to Johann Adam Rohmann i Magdalena Lehr
