Położenie | Opis | Zdjęcia | Renowacja | Osadnictwo | Bibliografia
Położenie cmentarza - mapy
brak cm na starych mapach |
Opis cmentarza

Położenie
Cmentarz położony na niewielkim wzniesieniu na północno-zachodnim krańcu wsi przy drodze prowadzącej w stronę kanału Zgniłka i Ludowic. Jadąc przez Pływaczewo w stronę Wąbrzeźna, ok. 100 metrów za remizą jest stary budynek z czerwonej cegły, przy którym skręcamy w lewo i przejeżdżamy tory. Dalej droga idzie charakterystycznym łukiem lewoskrętnym i dalej prosto aż przekroczymy ciek wodny. Po dalszych 150 metrach mamy po lewej stronie cmentarz. Ze wszystkich stron graniczy z gruntami uprawnymi.
Podstawowe informacje
Data założenia | pocz. XX w. (1900?) |
Wyznanie | ewangelicki |
Ówczesna parafia | Kowalewo Pomorskie (od 1853), przedtem Golub (1784-1853) |
Status | nieczynny |
Powierzchnia | ~0,24 ha |
Nr działki | 413 |
Kształt | prostokąt |
Najstarszy zachowany nagrobek | pocz. XX w. |
Istniejąca dokumentacja | - |
Zagrożenia | śmieci, dewastacja, likwidacja |
Stan zachowania | BARDZO ZŁY, Typ III |
Data zamknięcia | 1945?, - |
Historia gminy Wąbrzeźno podaje 1900 jako rok założenia. Na mapach z 1900, 1909, 1911, 1930 i 1940 nie ma go.
Roślinność
Drzewa | - |
Krzewy | głóg, dzika róża, śnieguliczka, … |
Inne | trawa, … |
Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Układ cmentarza nieczytelny. Brak informacji o istnieniu alei. Ścieżka od strony drogi gruntowej wtórna.
Nagrobki i inne elementy
Nagrobki | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Cenotafy | NIE | - | - | - | - |
Cippusy | NIE | - | - | - | - |
Grobowce | NIE | - | - | - | - |
Krzyże | NIE | - | - | - | - |
Obeliski | NIE | - | - | - | - |
Mogiły obmurowane | TAK | 3 | I poł. XX w. | beton | 1 z posyumentem, 1 dziecięca i 1 podstawa pod mogiłę |
Mogiły ziemne | NIE | - | - | - | podobno były w 2003 |
Płyty poziome | NIE | - | - | - | - |
Płyty pionowe | NIE | - | - | - | - |
Pola grobowe | NIE | - | - | - | - |
Postumenty | TAK | 1 | 1922 | beton | przy mogile obmurowanej |
Przyścienne | NIE | - | - | - | - |
ŁĄCZNIE | 3 stanowiska | ||||
Elementy | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mur ogrodzeniowy | NIE | - | - | - | - |
Brama | NIE | - | - | - | - |
Kościół | NIE | - | - | - | - |
Kaplica | NIE | - | - | - | - |
Inne | NIE | - | - | - | - |
Brak danych o osobach znanych i zasłużonych pochowanych na cmentarzu.
Inskrypcje - Grzegorz Becmer, 2016;
Galeria zdjęć
fot. Grzegorz Becmer, 2016;
fot. Michał P. Wiśniewski, 2016;
Renowacja
Nie przeprowadzono. Brak lilaka. Podobno jest jeszcze jedna rozbita tablica. Według opisu z 2003 dojrzeć można było usypane mogiły ziemne, których w 2016 brakuje. Cały teren stał się pastwiskiem dla krów i jest siedliskiem kretów.
Osadnictwo w Pływaczewie.
Historia
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1414 gdy wieś została spalona podczas wojny polsko-krzyżackiej. Była to wieś czynszowa będąca własnością Zakonu Krzyżackiego leżąca w granicach komturstwa kowalewskiego. W czasach I Rzeczpospolitej była własnością królewską podlegającą pod starostwo kowalewskie. Pierwsi koloniści pruscy dotarli w 1783. Od 1887 Pływaczewo zostało włączone w nowo powstały powiat wąbrzeski. Tuż po rozpoczęciu okupacji wysiedlono rodzinę Klimek (gospodarstwo objął Struwe), a w 1941 wysiedlono 13 rodzin, a w ich miejsce sprowadzono osadników z Besarabii.
Protestanci podlegali pod parafię ewangelicką w Kowalewie Pomorskim. We wsi od 1820 istniała szkoła katolicka. Placówka edukacyjna działała do 1993. Pierwszy spis powszechny z 1921 wykazał blisko 37% ludności protestanckiej. W kolejnym spisie z 1931 jest ich zaledwie 4%.
Ludzie
Lista strat z I wojny światowej: Brock, Cetkowski, Ciechlowski, Cieminski, Fabian, Falkowski, Goege, Gienau, Goldmann, Jaworski, Klimyk, Krolikowski, Kuczynski, Kwiatkowski, Lewandowski, Lukiewski, Mackowski, Madejewski, Makowski, Matewski, Mazurkiewicz, Melkowski, Musal, Mytlewski, Obremski, Pick, Piotrowski, Sawicki, Scheuing, Schwanke, Sialkowski, Socki, Szochowski, Templin, Tomkowski, Walczak, Will, Wierzbowski, Wojciechowski, Zadroziński, Zatorski, Zuchowski
W księdze adresowej z 1928 r. figurują nazwiska: Hass (zajazd), Jastrzębski (kowal), Krużyński (właściciel gospodarstwa), Matuszewski (szewc), Mytlewski (murarz), Piórkowski (kowal), Tyllia (zakład mleczarski, młockarnia), Wegner (zajazd)
Księga adresowa z 1941: Celmer (szewc), Jastrzemski (kowal), Konarska (zajazd, sklep), Łęgowski (stolarz)
Wysiedleni w 1941: Chrapiński, Dąbrowski, Józefowski, Klimek (1939, 1942), Krzywdziński, Minneti, Olszewski, Pełkowski, Rysiewski, Socki, Sokulski, Szydzik, Zarębski
Osadnicy z Besarabii sprowadzeni w 1941: Hirsche, Hinz, Krams, Volk
Bibliografia:
- B. Borysowski, Dokumentacja cmentarzy poewangelickich w powiecie wąbrzeskim, Wąbrzeźno, 2003.
- R. Czaja (red.), Historia gminy Wąbrzeźno t. 1, Wąbrzeźno: UG Wąbrzeźno, 2006, s. 337-341.
- Deutsches Reichs Adressbuch. Die Ostgebiete, Berlin: Buch- und Tiefdruck Gesellschaft, 1941, s. 131.
- A. Harnoch, Chronik und Statistik der evangelischen Kirchen in den Provinzen Ost- und Westpreussen. Neidenburg, 1890, s. 552-553.
- B. Heym, Geschichte des Kreises Briesen und seiner Ortschaften, Briesen am Wpr: Otto Weise, 1902, s. 333-334.
- Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 1200.
- H. Maercker, Geschichte der ländlichen Ortschaften und der drei kleineren Städte des Kreises Thorn in seiner früheren Ausdehnung vor der Abzweigung des Kreises Briesen i. J. 1888. Danzig, 1900, s. 454-456.
- Pływaczewo w internetowym "Słowniku geograficzno-historycznym ziem polskich w średniowieczu", http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=1498&q=p%C5%82ywaczewo&d=0&t=0
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Poznańskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 64.
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. VIII, s. 331.