Są błędy? Niejasności? Brakuje czegoś? A może chcesz użyć poniższych informacji? - pisz: lp.pw|adytnalta.akcilegnawe#lp.pw|adytnalta.akcilegnawe
Położenie | Opis | Zdjęcia | Renowacja | Osadnictwo | Bibliografia
Położenie cmentarza - mapy
![]() |
Opis cmentarza


Położenie
Cmentarz położony w lesie na terenie płaskim po wschodniej stronie miejscowości. Z Jasienia kierujemy się w stronę Orłowa. Około 600 m. na zachód od drogi wojewódzkiej, na rozwidleniu przy dawnym cmentarzu cholerycznym (krzyż), obieramy drogę na prawo i po około 750 metrach wjeżdżamy w las w leśną ścieżkę po prawej stronie. Tą ścieżką przemierzamy kolejne 400 metrów. Po dotarciu znajdziemy się na północno-zachodnim skraju cmentarza. Od północy miejsce wiecznego spoczynku sąsiaduje z drogą, którą dojechaliśmy, a z pozostałych stron z lasem lub nieużytkami.
Podstawowe informacje
Data założenia | II ćw. XIX w. |
Wyznanie | ewangelicki |
Ówczesna parafia | Lipno (od 1799), Białowieżyn (1783-1798) |
Status | nieczynny |
Powierzchnia | ~0,37 ha |
Nr działki | 158 |
Kształt | prostokąt |
Najstarszy zachowany nagrobek z inskrypcją | 1888 |
Istniejąca dokumentacja | M. Wiśniewski, Rumunki Jasieńskie. Cmentarz ewangelicko-augsburski |
Zagrożenia | śmieci, dewastacja, splantowanie |
Stan zachowania | ZŁY, Typ III |
Data ostatniego pochówku, zamknięcia, likwidacji | ?, -, - |
Forma ochrony | nieewidencjonowany w WKZ i GKZ |
Stan prawny | nieustalony, N |
Roślinność
Drzewa | dąb, brzoza, czeremcha |
Krzewy | lilak, tarnina, podrost lipy, podrost kasztanowca, jarząb pospolity |
Inne | mech, konwalia, trawa, paproć, roślinność ruderalna |
Układ wewnętrzny cmentarza zatarty. Układ zewnętrzny częściowo czytelny. Brak zarejestrowanych pomników przyrody. Brak rzadkich i okazowych gatunków roślin. Wschodnia część cmentarza bardziej zakrzaczona, zachodnia część pozbawiona drzew (pniaki po wycince)
Nagrobki i inne elementy
Nagrobki | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mogiły obmurowane | TAK | 9 | I poł. XX w. | beton | |
Mogiły obmurowane z postumentem | TAK | 6 | IV ćw. XIX - I p. XX w. | beton, piaskowiec | - |
Mogiły ziemne | ? | - | - | - | - |
Pola grobowe | ? | - | - | - | - |
Krzyże | NIE | - | - | - | - |
Postumenty | TAK | 1 | I poł. XX w. | ? | podstawa pod krzyż bądź pod fragment ogrodzenia |
Cenotafy | NIE | - | - | - | - |
Cippusy | NIE | - | - | - | - |
Grobowce | NIE | - | - | - | - |
Płyty poziome | NIE | - | - | - | - |
Przyścienne | NIE | - | - | - | - |
Inne | NIE | - | - | - | - |
RAZEM | > 16 stanowisk | ||||
Elementy | |||||
Rodzaj | Istnienie | Ilość | Data powstania | Materiał | Uwagi |
Mur ogrodzeniowy | NIE | - | - | - | - |
Brama | NIE | - | - | - | - |
Kościół | NIE | - | - | - | - |
Kaplica | NIE | - | - | - | - |
Inne | NIE | - | - | - | - |
Inskrypcje
Galeria zdjęć
fot. Michał P. Wiśniewski, 2019
Renowacja
Nie przeprowadzono.
Osadnictwo w Rumunkach Jasieńskich
Historia
Osady Budy Jasienieckie i Budy Sadkowe (leżące na terenie dzisiejszych Rumunków Jasieńskich) istniały już w czwartej ćwierci XVIII wieku, o czym świadczy umieszczenie ich na mapie ziemi dobrzyńskiej autrostwa K. Pertheesa.
Najstarszym potwierdzonym pisemnie dowodem na istnienie społeczności ewangelickiej w Rumunkach Jasieńskich jest akt urodzenia Eufrozyny Kwil z 1821 roku. Ponieważ we wcześniejszych księgach metrykalnych z lat 1808–1820 brak jakichkolwiek urodzeń i zgonów protestatntów pochodzących z Bud Jasieńskich, Bud Sadkowych, Jasienia lub Sadek, to niewykluczone, że pojawili się na samym początku lat 20 XIX wieku. Zatem musieli zostać sprowadzeni przez ówczesnego właściciela majątku Jasień, Józefa Charchowskiego. Kilkanaście lat później, w 1837 roku (wtedy właścicielem majątku Jasień był biskup Plejewski) stanowili społeczność liczącą 137 osób. Jasieńscy protestanci należeli do parafii ewangelickiej w Lipnie. Tutejszy kantorat (w opracowaniach niemieckojęzycznych pod nazwą Jasień-Sadki) posiadał dom modlitwy, który pełnił jednocześnie funkcję szkoły i mieszkania dla nauczyciela. Tuż obok niego stała dzwonnica. W okresie międzywojennym kantorat posiadał własny chór puzonistów. Według danych statystycznych z pierwszego spisu powszechnego z 1921 roku aż 77% mieszkańców Rumunek Jasieńskich było ewangelikami. O wiele mniejszy odsetek protestantów notowano we folwarku (12%) i wsi (18%). Spory odsetek zamieszkiwał sąsiednią Turzę Wilczą (49%). W okresie okupacji hitlerowskiej nazwę zniemczono na Lichten-Raumung. W 1947 roku dom modlitwy wraz ziemią oraz cmentarzem został wydzierżawiony. Obecnie budynek nie istnieje.
Ludzie
Nazwiska rodzin zamieszkujących Rumunki Jasieńskie w okresie okupacji: Bonkowski, Czerwinski, Delau, Dittloff, Fitz, Fröhlke, Heise, Hess, Hoffmann, Klempner, Krzesinski, Munter, Ott, Pankop, Patz, Radun, Ratz, Reinke, Richert, Rossol, Schmidt, Schulz, Sosinski, Splachmann, Steckel, Timm, Tober, Urban, Wiese, Wikner, Witzke.
Nauczyciele: Kessel (do 1912), Gottfried Müller, Edmund Lange, Gottlieb Scherp, Edmund Zabel, Artur Radtke, Hermann Tomm, Behrendt
Członkowie miejscowej orkiestry puzonistów: Johann Czerwinski, Eduard Fech, Wilhelm Heise, Ludwig Hess, Otto Kinder, Gustav Kriemke, Julius Patz, Edmund Radun, Albert Schulz, Hermann Tomm, Edmund Witzler
Bibliografia:
- 3282 Tülchau, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, OKH/G StdH, 1940.
- AGAD, CWW, sygn. 1197, k. 374 i 389–391.
- AP Włocławek, Księgi metrykalne Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Lipnie, sygn. 1821a, nr 7.
- E. H. Busch, Beitrage zur Geschichte und Statistik des Kirchen und Schulwesens der Ev.-Augsburg. Gemeinden im Konigreich Polen, Leipzig, 1867, s. 185.
- E. Eichelkraut, Deutsche Dorfer im Kreis Lipno, Dobriner Land, Teil II, Wuppertal, 2000, s. 44, 128, 148-150.
- E. Eichelkraut, Deutsche Dorfer im Kreis Lipno, Dobriner Land, Teil III, Wuppertal, 2010, s. 63.
- P. Gałkowski, Genealogia ziemiaństwa ziemi dobrzyńskiej XIX - XX wieku, Rypin, 1997, s. 202.
- W. Gawarecki, Opis topograficzno - historyczny Ziemi Dobrzyńskiéy, Płock, 1827, tabelka na końcu.
- K. Kłodawski, Z dziejów parafii ewangelicko-augsburskiego wyznania w Lipnie (od końca XVIII wieku do roku 1914), "Notatki Płockie", 2008, nr 3, s. 6, 8.
- E. Kneifel, Die evangelisch-augsburgischen Gemeinden in Polen 1555-1939. Eine Parochialgeschichte in Einzeldarstellungen. Vierkirchen über München : Selbstverlag des Verfassers, 1971, s. 62-63.
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 1, Miasto Stołeczne Warszawa, Województwo Warszawskie. Warszawa: GUS, 1925, s. 67.
- F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. III, s. 468.
- Ł. Szewczyk, Dobrzyńskie nazwy części wsi z członem Rumunek/Rumunki, "Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki humanistyczno-społeczne. Filologia polska", Toruń 1981, z. 18 (118), s. 83.
- M. Wiśniewski, Rumunki Jasieńskie. Cmentarz ewangelicko-augsburski, 2019.
- Zdjęcia cmentarza w Rumunkach Jasieńskich na Upstreamvistula.org z 2008.