Cmentarz ewangelicki - Sumowo

del.icio.usFacebook


Położenie cmentarza - mapy

vp0aGRXAdBGW7sm5ZdzSn9dUOR-Fd6Ebzefb3c5HSbpRJbJEwZEd6HL-EneHf_1axRrQ1BYZwS_IUdSrqU4=w320

Opis cmentarza

polny.png renowacja.png
Położenie

Cmentarz położony na zachodnim skraju miejscowości. W Zbicznie na głównym skrzyżowaniu skręcamy w kierunku Bobrowa. Po ok. 4,5 km znajdziemy się w Sumowie przy parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Różańcowej (dawna parafia ewangelicka). Po chwili dojeżdżamy do skrzyżowania z kapliczką na środku. Zjeżdżamy z drogi asfaltowej na prawo, lecz nie skręcamy w prawo tylko kontynuujemy jazdę prosto. Po niecałych 150 metrach stoimy przy cmentarzu, który znajduje sie po lewej stronie drogi. Od północy i północnego zachodu sąsiaduje z drogą, którą dojechaliśmy, z pozostałych stron z gruntami uprawnymi.

Podstawowe informacje
Data założenia p. XX w.
Wyznanie ewangelicki
Ówczesna parafia Grzybno (od 1898, w Sumowie od pierwszej dekady XX w. istniała kaplica ewangelicka), Brodnica (przed 1892)
Status nieczynny
Powierzchnia ~0,19 ha
Nr działki 55
Kształt pięciokąt nieforemny
Najstarszy zachowany nagrobek k. XIX w.
Istniejąca dokumentacja
Zagrożenia śmieci, dewastacja
Stan zachowania UPAMIĘTNIONY, Typ VIb
Data zamknięcia, likwidacji 1945?, -

Ostatniego pochówku miano dokonać w 1945. Pochowano wtedy Niemkę nazwiskiem Borg z Sosna.

Roślinność
Drzewa akacja, lipa, klon, …
Krzewy lilak, głóg, dzika róża…
Inne trawa, barwinek, bluszcz, …

Układ zewnętrzny cmentarza czytelny. Układ wewnętrzny nieznany. Aleje zatarte. Brak pomników przyrody.

Nagrobki i inne elementy
Nagrobki
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Mogiły obmurowane TAK ? I poł. XX w. beton, lastryko
Mogiły obmurowane z postumentem TAK ? I poł. XX w. beton, lastryko, marmur -
Mogiły ziemne ? - - - -
Pola grobowe NIE - - - -
Krzyże NIE - - - -
Postumenty TAK ? I poł. XX w. ?
Cenotafy NIE - - - -
Cippusy NIE - - - -
Grobowce NIE - - - -
Płyty poziome NIE - - - -
Przyścienne NIE - - - -
Inne NIE - - - -
RAZEM >30 stanowisk
Elementy
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Mur ogrodzeniowy NIE - - - -
Brama NIE - - - -
Kościół NIE - - - -
Kaplica NIE - - - -
Inne NIE - - - -

Brak danych o osobach znanych i zasłużonych pochowanych na cmentarzu.

Inskrypcje - fot. Mariusz Kaniecki, 2017;


Galeria zdjęć

fot. Mariusz Kaniecki, 2017

{$caption}
fot. 1
{$caption}
fot. 2
{$caption}
fot. 3
{$caption}
fot. 4
{$caption}
fot. 5
{$caption}
fot. 6
{$caption}
fot. 7
{$caption}
fot. 8
{$caption}
fot. 9
{$caption}
fot. 10
{$caption}
fot. 11
{$caption}
fot. 12
{$caption}
fot. 13
{$caption}
fot. 14
{$caption}
fot. 15
{$caption}
fot. 16
{$caption}
fot. 17
{$caption}
fot. 18
{$caption}
fot. 19
{$caption}
fot. 20
{$caption}
fot. 21
{$caption}
fot. 22
{$caption}
fot. 23
{$caption}
fot. 24
{$caption}
fot. 25
{$caption}
fot. 26
{$caption}
fot. 27
{$caption}
fot. 28
{$caption}
fot. 29
{$caption}
fot. 30
{$caption}
fot. 31
{$caption}
fot. 32

Renowacja

Renowacji nie przeprowadzono, cmentarz został jedynie odkrzaczony. Ustawiono na nim kamień pamiątkowy w 2011. Nabożeństwo celebrował pastor Michał Walukiewicz, wówczas z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Rypinie.


Osadnictwo w Sumowie

Historia

Historia Sumowa sięga roku 1423. Wówczas odnotowane zostało jako własność rycerska leżąca na terenie komturstwa brodnickiego. Już w okresie I Rzeczpospolitej król Zygmunt I nadał w 1526 przywilej na Sumowo Urszuli Bajerskiej. Następnymi znanymi właścicielami są Elżanowscy - Tomasz Elżanowski zamienił się z bratem na posiadłości (Chełmonie na Sumowo). W 1570 tytułem zastawu część Sumowa należy do Bartosza Czekanowskiego, ale zdecydowana większość stanowi dobro rodu Elżanowskich. Kolejnych właścicieli poznajemy dopiero z wizytacji biskupa Strzesza z 1672. Wówczas miejscowość posiada trzech właścicieli: Samuela Czecholewskiego, Gabriela Chełstowskiego i wdowę po nim. Według opracowań w 1736 Sumowo trafia do klucza posiadłości Czapskich. Jako, że Jan Czapski umarł bezdzietnie to schedę po nim odziedziczyły dzieci brata Józefa i przybranego brata Jerzego. Czapscy musieli sprzedać Sumowo najpóźniej w 1880. W spisie właścicieli ziemskich z tego roku przy Sumowie figuruje już Max Freudenfeld. Rodzina ta przybyła w okolice Brodnicy w 1836 i szybko stała się właścicielami wielu posiadłości. Najwyraźniej nie zależało im na Sumowie, gdyż od tej pory właściciele często zmieniali się, majątek wystawiany był na przymusową licytację. Z doniesień prasowych wiadomo, że kolejnym nabywcą w 1882 został Wolfram (najprawdopodobniej właściciel młyna Jasień na terenie dzisiejszej Małej Nieszawki pod Toruniem) aczkolwiek jeszcze przez rok Sumowo pozostawało w dzierżawie przedsiębiorców toruńskich (p. Schultza i p. Schutze). Kolejny raz majątek wystawiono na subhastę w 1885. Tym razem nabył go przedsiębiorca z Królewca nazwiskiem Katz. Dwa lata potem znów zmienia się właściciel. Od 1887 jest nim Konrad Mecklenburg. Ostatecznie w 1898 Sumowo kupiła komisja kolonizacyjna.
Włości zostały rozparcelowane, po czym sprowadzono niemieckich kolonistów. Przez cały XIX wiek protestanci stanowili znikomy ułamek mieszkańców Sumowa. Lekki przyrost nastąpił tuż przed parcelacją, ale i wtedy liczyli ok. 12%. W 1905 proporcje diametralnie się zmieniły i liczyli 97% mieszkańców. Ich ilość spadła tuż po odzyskaniu niepodległości w 1921 do 67%, a w latach 30. XX wieku mniej niż 50%. Staraniem komisji kolonizacyjnej wybudowano w parku dworskim kaplice ewangelicką. Stało się to pomiędzy 1904, a 1911, choć zapewne jeszcze w pierwszej dekadzie XX wieku. Założono wówczas również cmentarz ewangelicki. Kaplica była filiałem parafii ewangelickiej w Grzybowie.
Katolicy utworzyli własną parafię w 1937, ale wcześniej bo w 1932 miejscowi Polacy zakupili dwór i urządzili w nim kaplicę i plebanię. Po 1945 oddano im w użytek dawną kaplice ewangelicką, która stała się parafią rzymskokatolicką pw Matki Bożej Różańcowej.

Ludzie

Lista strat z I wojny światowej: Bartkowski, Kroll, Kuck, Reich, Schaffrick, Sewerinski, Sugalski

Kalendarz Nauczycielski na rok 1925: stanowisko nieobsadzone

Księga adresowa Polski z 1928 r wymienia następujące nazwiska: Kórlikowski (nabiał), Osiński (krawiec), Szczepański (zajazd), Wenclewski (kowal)

Księga adresowa z 1941 r. wymienia następujące nazwiska: Maciejewski (szewc), Malinowski (stelmach), Osinski (krawiec),


Bibliografia:

  1. 2681 Lembarg, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Reichsamt für Landesaufnahme, 1911. comp.jpg
  2. APE Malbork, ARK, sygn.1464, Der Bau eines evangelischen Bethauses in Summe, 1904-1919.
  3. A. Chudziński, Brodnica między r. 1819 a 1863 : szkic kulturalno-historyczny według opowiadania żyjącego jeszcze świadka, 1898, s. 65, 94. comp.jpg
  4. Deutsches Reichs Adressbuch. Die Ostgebiete, Berlin: Buch- und Tiefdruck Gesellschaft, 1941, s. 148. comp.jpg
  5. Die Gemeinden und Gutsbezirke der Provinz Preussen und ihre Bevölkerung : nach den Urmaterialien der allgemeinen Volkszählung vom 1. December 1871, 1874, s. 434-435. comp.jpg
  6. Erinerungsstatten in Westpreussen, 2013, s. 124.
  7. Gemeindelexikon die Regierungsbezirke Allenstein, Danzig, Marienwerder, Posen, Bromberg und Oppeln : auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 1. Dezember 1910 und anderer amtlicher Quellen, Berlin, 1912, s. 70-71. (Reg. Marienwerder). comp.jpg
  8. Gemeindelexikon für die Provinz Westpreussen : auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 2. Dezember 1895 und anderer amtlicher Quellen, 1898, s. 102-103. comp.jpg
  9. Gemeindelexikon für die Provinz Westpreussen : auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905 und anderer amtlicher Quellen, 1908, s. 130-131. comp.jpg
  10. Handbuch des Grundbesitzes im Deutschen Reiche, 1880, s. 102-103. comp.jpg
  11. Kalendarz nauczycielski na rok 1925, Tuchola, 1924, s. 26. comp.jpg
  12. Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa, Warszawa: Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej, 1928, s. 1217. comp.jpg
  13. "Pielgrzym" z 18.04.1885, nr 46, s. 3. comp.jpg
  14. H. Plehn, Ortsgeschischte des Kreises Strasburg in Westpreussen, Königsberg, 1900, s. 141-142. comp.jpg
  15. "Przyjaciel" z 14.12.1882, nr 50, s. 3. comp.jpg
  16. "Przyjaciel" z 05.03.1885, nr 9, s. 3. comp.jpg
  17. "Przyjaciel" z 09.08.1887, nr 63, s. 2. comp.jpg
  18. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 11, Województwo Pomorskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 4 comp.jpg
  19. R. Stawski, Międzywojenne Sumowo, "Czas Brodnicy" z 01.01.2015, http://www.czasbrodnicy.pl/czasbrodnicy/1,93191,17211539,Miedzywojenne_Sumowo.html
  20. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Zbiczno. Część I. Uwarunkowania Gminy Zbiczno, Zbiczno 2016, s. 6, 80, http://www.bip.zbiczno.ug.gov.pl/1786,l1.html
  21. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. XI, s. 588. comp.jpg
  22. Sumowo w Internetowym Słowniku Ziem Polskich w średniowieczu, http://www.slownik.ihpan.edu.pl/search.php?id=1849&q=sumowo&d=0&t=0
  23. J. Wultański, Historia ewangelicyzmu brodnickiego, Brodnica 1998

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License