Cmentarz wielowyznaniowy - Wygoda

del.icio.usFacebook


Położenie cmentarza - mapy

MX66eKbBA2ePqkiXqErV_5JOEYWt5xhwse4ZS-R8PuXBVuJSqm0DWNPXw3koGhtuwRf0i8_MvPu6LCafdgk=w320

Opis cmentarza

las.png mennonici.png w06jW9lSOOeCsrE4Hkg61JWbETNFcN42rrKkPmc7WF6vUiqGpSp5xAA5LzqhFDvn6IfUshYj0ULI8ldCJBU=s32

Cmentarz leży na terenie poligonu wojskowego. Wstęp na teren poligonu jest całkowicie zabroniony.

Położenie

Cmentarz położony w lesie na terenie poligonu wojskowego. Po zjechaniu z DK nr 15 na DW nr 250 dojeżdżamy do przejazdu kolejowego. Potem po ok. 2,5 km zatrzymujemy się na skrzyżowaniu z drogami leśnymi. Tam skręcamy w prawo i po ok. 170 metrach mamy dość szeroką drogę na lewo, a obok znak ostrzegający, że jesteśmy na poligonie. Idziemy nią około 250 metrów i po lewej stronie widzimy niewielkie wzniesienia z wgłębieniami i niewysokimi krzakami. Tu jest dawny cmentarz. Prawie naprzeciwko (max. 20 metrów dalej) widzimy miejsce po dawnym gospodarstwie.

Podstawowe informacje
Data założenia II poł. XIX w. (był już w 1878)
Wyznanie wielowyznaniowy
Ówczesna parafia katolicy: Grabia, przedtem podobno Branno; ewangelicy: Murzynko
Status nieczynny
Powierzchnia ?
Nr działki nie wydzielono, na terenie 366
Kształt prostokąt
Najstarszy zachowany nagrobek bez nagrobków
Istniejąca dokumentacja ?
Zagrożenia -
Stan zachowania LIKWIDACJA NAGROBKÓW BEZ ZMIANY FUNKCJI MIEJSCA, typ Ib
Data zamknięcia, likwidacji 1945?, po 1945

Cmentarz został uznany jako wielowyznaniowy tj. dla wszystkich mieszkańców wsi. Z jednej strony tworzenie małych wiejskich cmentarzy była domeną protestantów. Z drugiej strony sądząc po ilościach ewangelików w statystykach wieś w przeważającej ilości była zasiedlona osobami wyznania katolickiego (w domyśle Polakami). Zarówno statystyki, ale także spore odległości od macierzystych parafii: rzymskokatolickiej (Grabia), ewangelickiej (Murzynko) każą podejrzewać, że chowano tu mieszkańców wsi bez względu na wyznanie.
Administracją lasami na terenie poligonu zajmuje się Nadleśnictwo Gniewkowo.

Roślinność
Drzewa sosna, …
Krzewy lilak, śnieguliczka, jałowiec…
Inne ?

Układ cmentarza nieznany. Brak informacji na temat alei. Brak zarejestrowanych pomników przyrody.

Nagrobki i inne elementy
Nagrobki
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Cenotafy NIE - - - -
Cippusy NIE - - - -
Grobowce NIE - - - -
Krzyże NIE - - - -
Mogiły obmurowane NIE - - - -
Mogiły ziemne NIE - - - -
Pola grobowe NIE - - - -
Płyty poziome NIE - - - -
Płyty pionowe NIE - - - -
Postumenty NIE - - - -
Przyścienne NIE - - - -
RAZEM -
Elementy
Rodzaj Istnienie Ilość Data powstania Materiał Uwagi
Mur ogrodzeniowy NIE - - - -
Brama NIE - - - -
Kościół NIE - - - -
Kaplica NIE - - - -
Inne NIE - - - -

Brak informacji na temat grobów o znaczeniu historycznym oraz osób szczególnie zasłużonych.

Inskrypcje

Nie znaleziono.


Galeria zdjęć

fot. Michał P. Wiśniewski, 2017

{$caption}
fot. 1
{$caption}
fot. 2
{$caption}
fot. 3
{$caption}
fot. 4
{$caption}
fot. 5
{$caption}
fot. 6
{$caption}
fot. 7
{$caption}
fot. 8

Renowacja

Nie przeprowadzono. Nagrobki zostały zlikwidowane.


Osadnictwo w Wygodzie

Historia

Najstarsze znalezione informacje na temat Wygody pochodzą z 1785 (mapa du Perthessa). Była to karczma leżąca przy dawnym trakcie z Podgórza w kierunku Branna i najprawdopodobniej istniała już wcześniej. Stanowiła dobro właścicieli majątku Kawęczyn i folwarku Stare Grabia. Pomiędzy 1818, a 1833 założono nieopodal karczmy leśniczówkę Wygodę (potem. niem. Ruhheide) podlegającą pod nadleśnictwo w Cierpicach. Opis statystyczny Wielkiego Księstwa Poznańskiego z 1846 nadal wymienia Wygodę jako karczmę majątku Kawęczyn. Pierwsza informacja na temat założenia wsi pojawia się dopiero w 1859 roku. Dziennik urzędowy Regencji Bydgoskiej informował wówczas o tym, że w powiecie inowrocławskim, na dawnym terenie należącym do dóbr Kawęczyn, powstała kolonia Wygoda. Nie mamy jednak pewności, czy aby na pewno jest to najstarsza wzmianka o wsi gdyż w tym samym dzienniku wymienia się także sąsiednią kolonię Dembiniec jako powstałą w 1859. W rzeczywistości Dembiniec powstał w 1830 i w odróżnieniu od Wygody jest zaznaczony jako osada na mapie z 1843. A zatem pewne jest to, że osada Wygoda powstała w latach 1846-1859 poprzez wyodrębnienie ziemi z majątku rodziny von Grehard (jeśli stało się to bliżej 1846) lub von Schenk (jeśli stało się to przynajmniej w 1857).
Kolonia Wygoda (Wygodda Colonie) podlegała pod parafię katolicką w Grabiu (przed 1848 prawdopodobnie pod Branno) i ewangelicką w Murzynku. Początkowo szkoła znajdowała się w Grabiu, a od lat. 80. XIX wieku na miejscu (szkoła parytetowa). Według statystyk z 1860 liczyła 13% ewangelików. Najwięcej protestantów wedle spisów statystycznych przypadło w 1871, a potem ich ilość malała. Według pierwszego polskiego spisu powszechnego z 1921 wieś liczyła 69 gospodarstw. Mieszkało tu 443 osoby z czego 14 (3%) to ewangelicy. We wsi istniały: gościniec, sklep, szkoła i wiatrak. W 1937 roku istniało 72 gospodarstwa. W okresie okupacji wieś przezwano Sandkiefern. Już wtedy następowały wysiedlenia z tytułu istnienia poligonu (nie tylko z powodu polskiej narodowości mieszkańców). Mapa z 1954 pokazuje Wygodę z adnotacją "zniszczona".

Ludzie

Księga adresowa z 1903: Banaszak, Bednarski, Fraase (nauczyciel), Luckna (nauczyciel), Mierzwiński, Schweigert (młynarz), Sobociński (sołtys)

Lista strat w I wojnie światowej: Bachorski, Banaszak, Barczak, Bawolski, Bednarski, Borszewski, Brickai, Cichorski, Ciesielski, Dankowski, Dittmann, Glasowski, Jankowski, Kazmierski, Komorowski, Kruger, Kucharski, Lewandowski, Litwicki, Lubawiński, Lunkowski, Ludtke, Nadolny, Pacolowski, Pawlowski, Przekwasiński, Raff, Rutkowski, Saya, Sobociński, Tomczak, Weber, Zagórski, Zieliński

Księga adresowa z 1928: Boesche (karczma/gościniec) Fryza (karczma/gościniec), Schweigert (wiatrak), Warda (artykuły kolonialne)

Księga adresowa z 1941: Kołodziyczak (sklep, gościniec), Schweigert (młynarz), Sobczak (krawiec)

Inne: Czachorowski


Bibliografia:

  1. 3077 Podgorz, Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Preuss. Landesaufnahme, 1878. comp.jpg
  2. Amtsblatt der Königlichen Preußischen Regierung zu Bromberg, 1859, nr 19, s. 138. comp.jpg
  3. Adressbuch für die Stadt Inowrazlaw und die Kreise Inowrazlaw und Strelno : mit den Städten Urgenau, Kruschwitz, Strelno sowie Mogilno und Pakosch, 1903, s. 161. comp.jpg
  4. J. N. Bobrowicz, Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego, 1846, s. 480. comp.jpg
  5. Deutsche Reiches Adressbuch, 1941, s. 331. comp.jpg
  6. Die Geschichte, die wirtschaftliche und die kulturelle Entwickelung des Kreises Hohensalza bis zum Jahre 1911, 1911, s. 126-127. comp.jpg
  7. Informacje genealogiczne o rodzinie Czachorowskich, http://www.uwm.edu.pl/czachor/czachorowiana/sylwetki.htm
  8. Karte des Inowraclawer Kreises : Regr-Bezk- Bromberg, 1:150 000, 1843. comp.jpg
  9. Księga adresowa Polski, 1928, s. 1489. comp.jpg
  10. K. Perthees, Mappa Szczegulna Woiewodztwa Brzeskiego Kuiawskiego y Inowrocławskiego, 1:225 000, 1785. comp.jpg
  11. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych T. 10, Województwo Poznańskie. Warszawa: GUS, 1926, s. 23. comp.jpg
  12. O. Steinmann, Der Kreis Thorn. Statistische Beschreibung. Thorn 1866, s. 284. comp.jpg
  13. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski i in., Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Warszawa, 1880-1902, t. XIV, s. 88. comp.jpg
  14. Uebersicht der Bestandtheile und Verzeichniss aller Ortschadten des Bromberger Regierungsbezirks, 1818, s. 81. comp.jpg
  15. Verzeichniss aller Ortschaften des Bromberger Regierungs-Bezirks, Bromberg: Gruenauer, 1833, s. 75. comp.jpg
  16. Verzeichniss sämmtlicher Ortschaften des Regierungs-Bezirks Bromberg, Bromberg: M. Aronsohn, 1860, s. 84-85. comp.jpg

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License